Song Writing ABC. Κάνε τα τραγούδια σου επιτυχίες!
Η σύνθεση τραγουδιών χρειάζεται να αντιμετωπίζεται από τον δημιουργό με την ίδια σοβαρότητα που θα αντιμετώπιζε ένας συνθέτης άλλου είδους μουσικής όπως κλασικού, μουσικής κινηματογράφου κλπ τη σύνθεση ενός έργου.
Κάθε είδος μουσικής έχει αποκτήσει με τα χρόνια κανόνες και συγκεκριμένη δομή που προέρχεται από την ανταπόκριση ή όχι του κοινού επάνω σε δοκιμές που κάνανε οι διάφοροι μουσουργοί ανά τους αιώνες.
Ο εκκολαπτόμενος μουσουργός χρειάζεται να λάβει υπόψη του τα δεδομένα από τη μία, από την άλλη είναι απαραίτητο οι συνθέσεις του να ξεχωρίζουν και να δίνουν το στίγμα της δικής του προσωπικότητας, ψυχοσύνθεσης και άποψης.
Για να μπορέσουμε να χτίσουμε επιτυχημένα τραγούδια από τη μία και από την άλλη να διαφοροποιούνται σε σχέση με τραγούδια άλλων αντίστοιχων τραγουδοποιών, χρειάζεται να μελετήσουμε τη δομή και τις καινοτομίες που έχουν φέρει τραγουδοποιοί πριν από εμάς στο στυλ της μουσικής που θέλουμε να γράψουμε. Η ανάλυση τέτοιων τραγουδιών είναι απαραίτητη και θα μας βοηθήσει να βρίσκουμε πιο εύκολα και πιο γρήγορα λύσεις σε προβλήματα που συναντάμε κατά τη μελοποίηση στίχων.
Η θεωρητική κατάρτιση είναι επίσης απαραίτητη για τους τραγουδοποιούς, όπως επίσης η γνώση ενός μουσικού οργάνου ακόμα και σε μέτριο επίπεδο. Οι μελωδικές γραμμές των τραγουδιών βασίζονται επάνω σε κανόνες θεωρίας, ενώ οι συγχορδίες που θα επιλέξουμε για να συνοδεύσουμε αυτή τη μελωδική γραμμή βασίζονται πάνω σε κανόνες αρμονίας. Οι κανόνες της αρμονίας όμως ποικίλλουν ανάλογα με το είδος της μουσικής που θέλουμε να γράψουμε. Άλλες κλίμακες και με άλλους κανόνες πρέπει να γνωρίζουμε εάν θέλουμε να γράψουμε ροκ τραγούδια και άλλους εάν θέλουμε να γράψουμε λαϊκά τραγούδια.
Ο τραγουδοποιός χρειάζεται να έχει τη δυνατότητα να «γράφει οδηγούς», ώστε να μπορεί να δώσει το τραγούδι του σε μουσικούς και αυτοί με τη σειρά τους να παίξουν το τραγούδι του.
Εάν έχει υψηλούς στόχους και θέλει να μετατρέψει το χόμπι του σε επάγγελμα, είναι απαραίτητο να γνωρίζει τις αρχές της ενορχήστρωσης σε ότι αφορά το είδος της μουσικής που γράφει (τι θα παίξει το μπάσο, τι η κιθάρα, τι τα πλήκτρα, τι δεύτερες θα τραγουδήσει κάποιος από το σχήμα για να σιγοντάρει τον τραγουδιστή, πως θα καλύψει όλες τις αρμονικές ώστε να είναι πλούσιο το συνολικό άκουσμα κ.α.)
Αυτή η εργασία είναι πολύ σημαντική. Αγνοώντας τη λογική της ενορχήστρωσης μπορεί ο κιθαρίστας να παίζει στις ίδιες συχνότητες με αυτές του τραγουδιστή για παράδειγμα κι έτσι να μην ακούγεται ο τραγουδιστής σωστά, να «θάβεται» δηλαδή από τη κιθάρα.
Όσο ταλέντο κι αν έχει ένας τραγουδοποιός, η έλλειψη γνώσεων μπορεί να του αποφέρει «φτωχά» αποτελέσματα τα οποία δεν θα μπορεί να τα αντιληφθεί ο ίδιος ως φτωχά μεν αλλά το αποτέλεσμα είναι συνήθως ότι τα τραγούδια αυτά μένουν στο συρτάρι και οι προσπάθειές μας να βγουν προς τα έξω δεν βρίσκουν διέξοδο ή απήχηση από αυτούς που ευελπιστούσαμε ότι θα μας βοηθούσανε να γίνουμε γνωστοί για τη δουλειά μας.
Η αιτία που δεν μπορεί να αντιληφθεί ένας τραγουδοποιός ότι το αποτέλεσμα που έχει βγάλει είναι «φτωχό» οφείλεται στην άγνοιά του. Ειδικά στην ελληνική έντεχνη μουσική, υπάρχει μια «άνεση» από τους τραγουδοποιούς με τη σκέψη ότι «πετάμε 3 ακόρντα, γράφουμε και ένα μελιστάλαχτο στίχο και ιδού το τραγούδι». Όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι και αυτό μπορούμε να το κατανοήσουμε απόλυτα εάν σκεφτούμε ποια τραγούδια μας έχουν αγγίξει πραγματικά. Αυτά τα τραγούδια πάντα έχουν στίχο που βγάζει νόημα, έχει ουσία, ενώ η μελωδική γραμμή συμφωνεί απόλυτα με το νόημα των στίχων. Υπάρχει «κάτι» στο ρεφραίν που δεν μας επιτρέπει να το «ξεχάσουμε» και η ενορχήστρωση είναι τέτοια που πάντοτε κάποιο όργανο μας έχει κάνει εντύπωση για τον τρόπο ή για το σόλο που παίζει.
Γι’αυτό είναι απαραίτητο όταν γράφουμε στίχο να έχουμε πραγματικά κάτι να πούμε και να προσπαθούμε να το μεταφέρουμε στο στίχο όσο πιο όμορφα και εκφραστικά γίνεται, ενώ η μελωδική γραμμή που θα επιλέξουμε χρειάζεται να εκφράζει απόλυτα αυτά τα συναισθήματα που θέλουμε να περάσουμε στο κοινό μας.
Η επιλογή των οργάνων, της ρυθμικής αγωγής, της τονικότητας και πολλά άλλα είναι αυτό που θα κάνει ένα τραγούδι να ξεχωρίσει. Αυτό ισχύει για όλα τα στυλ τραγουδιών και το μεγαλύτερο σφάλμα στο οποίο μπορεί να πέσει κανείς είναι να υποτιμήσει το στυλ μουσικής που αποφάσισε να γράψει. Ειδικά όταν η σκέψη του αυτή οφείλεται στο ότι αυτό που ακούει του φαίνεται απλοϊκό, οπότε μπορεί νομίζει εύκολα να το «αντιγράψει».
Συμπερασματικά, είναι σημαντικό εάν θέλουμε να ακολουθήσουμε το επάγγελμα του τραγουδοποιού ή εάν επιθυμούμε να γράφουμε τραγούδια που να έχουν τη δική μας σφραγίδα χρειάζεται να κοπιάσουμε κατακτώντας θεωρητική κατάρτιση και δουλεύοντας επάνω στις μελωδίες μας πιο συστηματικά.
Εάν διαβάσατε το κείμενο και έχετε παραπάνω από 3 άγνωστες λέξεις, τότε είναι καιρός να σκεφτείτε σοβαρά το ξεκίνημα μαθημάτων songwriting. Στο site αυτό μπορείτε να βρείτε πληροφορίες για μαθήματα στη στήλη Μαθήματα:Studio-Σύνθεση
